ನನ್ನ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ನೀನು ಇಳಿದುದೆ ಚಂದ
ಸುಳಿದಂತೆ ಮಲೆನಾಡ ಗಾಳಿ ಗಂಧ
ಎಳೆಗರಿಕೆ ಮೇಲೇಳುವಂತೆ ಸುಡು ನೆಲದಿಂದ
ಸಂಜೆ ಹಣ್ಣಾದಂತೆ ಬಾನ ತುಂಬ
ನೀ ಸುಳಿವ ಗಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊಳೆಗೆ ನೆರೆಬಂತು
ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಗಿತ್ತು ಪೂರ ಇಳೆಗೆ
ಮಣ್ಣು ಹೊನ್ನಾಗಿತ್ತು, ಮೌನ ಹೂಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು
ಕಣ್ಣಾಟವಾಡಿತ್ತು ಚಿಕ್ಕೆ ಜೊತೆಗೆ
ಜೀವ ಜಡ ಎನಿಸಿದ್ದ ಕೋಟಿ ಮಣಿಗಳು ಕೂಡಿ
ಸೂತ್ರದಲಿ ಮೂಡಿತ್ತು ದಿವ್ಯಮಾಲೆ
ಕಣ್ಣ ಶಾಪವು ಕಳೆದು ಕಂಗೊಳಿಪ ಶ್ರೀ ಮೂರ್ತಿ
ತಿಳಿಯಿತೋ ವಿಶ್ವವೇ ನಿನ್ನ ಲೀಲೆ
ಹಾಳೂರಿಗೊಬ್ಬ ಆಳುವ ಒಡೆಯ ಬಂದಂತೆ
ಬೀಳುಭೂಮಿಯ ಮಳೆಯು ವರಿಸಿದಂತೆ
ಗುಡಿಸಿ ಹಾಕಿದ ಮಾತು ಕವಿತೆಯಲಿ ಹೊಳೆದಂತೆ
ಹನಿಯ ಬದುಕಿಗೆ ಕಡಲ ಹಿರಿಮೆ ತಂದೆ
*****
